Przejdź do zawartości

Aleksandr Kokorin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Kokorin
Александр Кокорин
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Aleksandrowicz Kokorin

Data i miejsce urodzenia

19 marca 1991
Wałujki

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Aris Limassol

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2000 DJuSSz Wałujki
2000–2008 Lokomotiw Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2013 Dinamo Moskwa 114 (19)
2013 Anży Machaczkała 0 (0)
2013–2016 Dinamo Moskwa 57 (22)
2016–2019 Zenit Petersburg 62 (17)
2019–2020 Zenit Petersburg 0 (0)
2020 PFK Soczi (wyp.) 10 (7)
2020–2021 Spartak Moskwa 8 (2)
2021– ACF Fiorentina 10 (0)
2022–2023 Aris Limassol (wyp.) 29 (13)
2023– Aris Limassol (wyp.) 24 (7)
W sumie: 314 (87)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008  Rosja U-17 10 (9)
2010  Rosja U-19 3 (2)
2009–2011  Rosja U-21 18 (8)
2011–2017  Rosja 48 (12)
W sumie: 79 (31)
  1. Aktualne na: 12 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 31 stycznia 2021.

Aleksandr Aleksandrowicz Kokorin (ros. Александр Александрович Кокорин; ur. 19 marca 1991 w Wałujkach) – rosyjski piłkarz występujący na pozycji napastnika w cypryjskim klubie Aris Limassol, na wypożyczeniu z ACF Fiorentina. 48-krotny reprezentant kraju.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

W zespole Dinama Moskwa zadebiutował 4 października 2008 w meczu przeciwko Saturnowi Ramienskoje. Strzelając bramkę w 18. minucie spotkania, stał się najmłodszym strzelcem bramki w historii Rosyjskiej Priemjer-Ligi (17 lat i 199 dni). 29 lipca 2009, zdobył zwycięską bramkę w wygranym 1:0 meczu z Celtic FC w pierwszej części dogrywki rundy kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów w Glasgow, jednak jego klub nie zdołał dostać się do fazy grupowej.

22 września 2012 zagrał swój setny mecz w Priemjer-Lidze.

Przed sezonem 2013/14 trafił do Anży Machaczkała[1] za 19 mln , jednak w związku z dużymi problemami finansowymi klubu z Dagestanu, zawodnik wraz z Igorem Denisowem i Jurijem Żyrkowem, 7 sierpnia 2013, powrócił do Dinama Moskwa za nieujawnioną kwotę[2]. Pierwszy raz po powrocie zagrał w meczu z Zenitem, wchodząc w drugiej połowie z ławki.

W pierwszej kolejce ligowej sezonu 2014/15, zdobył pierwszego hat tricka w karierze – strzelił trzy gole, a jego drużyna rozbiła FK Rostów 7:3.

30 stycznia 2016 został zawodnikiem Zenitu Petersburg[3]. Kontrakt wygasł 30 czerwca 2019.

16 września 2019 ponownie podpisał kontrakt z rosyjskim klubem Zenit Petersburg[4].

Sprawa karna Mamajewa i Kokorina

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2018 Pawieł Mamajew i Aleksandr Kokorin zostali aresztowani pod zarzutem pobicia[potrzebny przypis]. Podejrzenie to potwierdziły nagrania z kamer monitoringu, a poszkodowanym okazał się pracownik Ministerstwa Przemysłu i Handlu Rosji, Denis Pak[5]. Obaj piłkarze zostali skazani na karę pozbawienia wolności z nakazem odbywania kary w kolonii karnej o ogólnym rygorze (Mamajew – 17 miesięcy, Kokorin – 18 miesięcy[6]).

Swoje oburzenie sytuacją wyraziły: Priemjer-Liga[7], Rosyjski Związek Piłkarski[8], oraz rzecznik prezydenta Rosji, Dmitrij Pieskow[9]. Z kolei trener Rinat Bilaletdinow stwierdził, że po odbyciu kary zawodnicy „rozpoczną nowe życie”, a sprawa została przesadnie nagłośniona przez media[10]. Chęć zatrudnienia obu zawodników po wyjściu z więzienia zadeklarował klub Achmat Grozny[11].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Zenit Petersburg

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Rosja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Александр Кокорин перешел в «Анжи» [online], fcdynamo.ru, 10 lipca 2013 (ros.).
  2. «Динамо» представило Денисова, Жиркова и Кокорина [online], fcdynamo.ru, 16 sierpnia 2013 (ros.).
  3. «Зенит» и «Динамо» достигли договоренности о трансфере Жиркова и Кокорина [online], fc-zenit.ru, 30 stycznia 2016 (ros.).
  4. Maciej Kmita, Rosja. Aleksander Kokorin i Paweł Mamajew na wolności. Szybko wrócą do życia sprzed wyroku [online], sportowefakty.wp.pl, 17 września 2019 [dostęp 2021-01-31] (pol.).
  5. Szymon Piórek, Aleksander Kokorin i Paweł Mamajew pobili rosyjskiego urzędnika [online], Przegląd Sportowy, 9 października 2018 (pol.).
  6. Андрей Карев, Суд приговорил футболистов Кокорина и Мамаева к реальным срокам [online], Novayagazeta.ru, 8 maja 2019 (ros.).
  7. Хулиганам не место в футболе! [online], premierliga.ru, 9 października 2018 (ros.).
  8. Официальная позиция «Зенита» и РФС по поводу драки с участием Александра Кокорина [online], topspb.tv, 8 października 2018 (ros.).
  9. Дмитрий Песков прокомментировал инцидент с участием Кокорина и Мамаева [online], topspb.tv (ros.).
  10. Ринат Билялетдинов: «Кокорин и Мамаев с 2020 года начнут новую жизнь» [online], sportbox.ru, 8 maja 2019 (ros.).
  11. Кадыров ждёт Мамаева и Кокорина в «Ахмате» [online], gazeta.ru, 9 maja 2019 (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]